صفحه شخصی پدرام اعظم‌پناه (پدرو پناه)

صفحه شخصی پدرام اعظم‌پناه (پدرو پناه)

ما نسلی هستیم که مهم‌ترین حرف‌های زندگی‌مان را نگفتیم، تایپ کردیم!
صفحه شخصی پدرام اعظم‌پناه (پدرو پناه)

صفحه شخصی پدرام اعظم‌پناه (پدرو پناه)

ما نسلی هستیم که مهم‌ترین حرف‌های زندگی‌مان را نگفتیم، تایپ کردیم!

رید , Read , rid

فعلاً حال ندارم قضیه Instructor  شدنم رو توضیح بدم، فقط در همین حد بدنید که روزی 8 ساعت تو موسسه ی گویش، زبان انگلیسی تدریس میکنم...


حالا اینو گوش کن...


سر یکی از کلاسهام داشتم فونوتیک Long e رو درس میدادم...

Okay everybody, repeat after me…


Bee /bi/ - Bee /bi/ Bee /bi/

Feet /fit/ - Feet /fit/ - Feet /fit

Meat /mit/ - Meat /mit/ - Meat /mit/

Read /rid/ - Read /rid/ - Read / رید/


دیدم یه سری دارند زیر لبی میخندند.پیش خودم گفتم حالا تا آخر کلاس میخواند با هم پچ پچ کنند و بخندند! خلاصه منم نامردی نکردمو سه چهار بار دیگه همچین اسهالی تکرار کردم...


رید – رید – رید...


حسابی که تخلیه شدند برگشتم گفتم :

Okay, Everybody laugh, laugh…


کلاس زد زیر خنده. یه پنج شش ثانیه ای خندیدند، دوباره گفتم:

  Okay, Rid finished. Now listen... Tea /ti/…


دیگه تا آخر کلاس هرچی عمد و غیر عمد گفتیم رید، Read, rid,  هیچکی ککشم نکزید. انگار نه انگار که رید :دی


خلاصه کلاسا تموم شد و خوشحال و خندان رفتیم تو اتاق اساتید که لیستو بذاریم و بریم خونه که ناگهان! آقای علی زاده مدیر گویش شعبه ی بزرگمهر صدامون زد و با یه لبخند ملیح ازین عاقل اندر سفیه ها، این کاغذ رو بیست تا تا کرد و یواشکی داد دستم...


« با عرض سلام و خسته نباشید جناب آقای علی زاده *

در یکی از کلاس هایی آقای اعظم پناه تدریس میکنند.

 

از الفاظ های که در شئن یک معلّم نیست استفاده میکنند و بعضی بچه ها هم یاد میگیرند* و آقای اعظم پناه مانند یک معلّم تحصیل کرده نیستند انگار که یک آدم بی سواد هستند.

 

اگر می شود به آقای اعظم پناه بگویید برای مثال هایی که در درس بیان میکنند از الفاظ زشت و ناپسند استفاده نکنند. »

 

Finished

 

منم با لبخندی ملیح تر، نامه رو روی تای خودش تا کردم و دادم به آقای علی زاده...



صبر کن، داستان به همین جا ختم نمیشه...


فرداش به آقای علی زاده گفتم که آقا ما یه وبلاگی دارم که خاطرات روزانمون رو اون تو مینویسم و اینا! اگه میشه اجازه بدید یه عکس از رو این نامه بگیرم و به عنوان خاطره بذارمش تو وبلاگم. آقای علی زاده هم دمش گرم، یه زیراکس از رو نامه گرفت، دورش رو کاملاً چید که مدل کاغذش معلوم نشه و خلاصه نهایتاً کپی نامه رو به هزار ( حالا هزار که نه ) مسائل امنیتی داد به ما...


عرض کنم خدمتتون که ، فرداش رفتم سر تک تک کلاسها، گفتم یه برگه درارید میخوام املا بگم. همین جوری واسه رفع کتی چند تا لغت دیکته گفتم که ناگهان :


In the name of god


Mohammad javad amiri


Black – yellow – blue – white – orange


Finished

یه ضرب المثل انگیلیسی هست که الان یادم نیست چی میگه!


اما این داستان ادامه دارد... :دی

جمعه...

این جمعه تمومه...

آرشیو خرداد هم خالی...

باز آرشیو خرداد هم خالی...


اما سه ماه پر حادثه...

اردیبهشت خالی...

آرشیو اردیبهشت خالی...

به جون خودت...

جون تو منم زمینی نیستم. منم اینجایی نیستم.

ما آمدیم نبودید!...

قدیما که هنوز موبایل آدم نشده بود...

اگر برف اومد...

یعنی اینقدر بی تفریحیم که وقتی یه برف میاد از خوشحالی ان تو ک*نمون الاسکا میشه! همینه که یهو میبینی تو پارک مرداویج دختر و پسر، از فنچ تا دختر ترشیده دارن تو سر و مغز هم برف میزنند! این وسط هرکی خوشگل و خوشتیپ تر باشه بیشتر تو سرش گوله برفی میخوره. یارو با دماغ عمل کرده خواهش میکنه که فقط تو صورتش نزنند. دستش داره میسوزه از سرما، اما ممکنه دیگه برف نیاد. پس گوله برفی درست کن...


آدم یاد رزمنده های غیور فلسطین میفته!


یه سری هم که طبق عادت، باعینک آفتابی (!) دارن با ماشین دنبال ماهی و ماهیچه میگردند...


: نرن نزن پلیس اومد...

 جون viz متفرق شو آقا viz دیدی؟؟؟

: خب حالا بزن...

چ س

اولاً یه چند بار کلمه ی چ س رو واسه خودت تکرار کن!...


خب بسه دیگه. خنده دار نیست؟ :دی


چرا آدما از بوی چ س خودشون بدشون نمیاد اما از بوی چ س دیگران فرار می‌کنن? در صورتی که ممکنه چ س دیگری حتی خوش بو تر از بوی چ س خودشونم باشه! عجب؟

گوجه ای...

مخچم شل شده!

روان ندارم!

مغزم درد میکنه!


شدم عین یه تیکه اَ ن ی که منتظره ری ن ن د ه سیفون رو بکشه و...

خلاص تا ابد.

غربت در وطن

بچه بودیم تو گوشمون خونده بودند که اگه اینا له بشه و اون پنبه ای های توش بره تو گوشتون، کر میشید...


ما هم ساده، بچه، حرف گوش کن! باورمون شده بود. خلاصه هر وقت از اینا میدیدم فکر میکردم حالا کر میشم...



یه چند سالی بود ازینا ندیده بودم. دو سه روز پیشا داشتم از چهار باغ عباسی رد میشدم که چشم به یکی از این بیلبیلکا افتاد. یه لحظه کل دوران دبستانم از جلوم گذشت...


جدیدن همه چی واسم غریبه شده. حتی این بیلبیلک ها!