از نظر من، چای خوردن یه حرفهی خاصّه! یکی از حسّاسترین زمانهایی که در پروسهی چای خوری از اهمیّت زیادی برخورداره، تشخیص لحظهی نوشیدن چاییه! اگه از یه جایی دیرتر بنوشی، سرد میشه و از دهن میفته، اگه هم از اون لحظه زودتر بنوشی، انقدر داغه که لبات میسوزه و تا بیای صبر کنی سوزش زبونت خوب بشه، بقیهی چایی انقدر باقی میمونه تا سرد میشه و از دهن میفته. شاید یکی از دلایلی که نوشیدنیهای دیگه رو به چایی و کلاً نوشیدنیهای سرد رو به گرم ترجیح میدم همین داستان رو مخ تشخیص لحظهی نوشیدن باشه...
مردم چه دغدغه هایی دارن...