ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
یک ماه رفت. خیلی سریع تر از اون چیزی که فکرش رو میکردم. مرخصی های میان دوره و بعدش هم تلو. همه چیز همون جوری که دوست دارم داره پیش میره. به جز این سرماخوردگی کوفتی که نه هست، نه نیست...
اواخر دی ماه 1390 - پدرام اعظم پناه ( بالا،چپ ) - شهاب سعیدی ( پائین،راست )
دوره ی آموزشی - مرکز آموزش 01 شهدای وظیفه نزاجا - افسریه تهران
برای دیدن عکس با اندازه ی بزرگ بر روی آن کلیک کنید
جدیداً تو محیط هایی قرار میگیرم که روزی چند بار تو دلم از مامان و بابام تشکر میکنم که از بچگی به من اجازه ی فکر کردن و نتیجه گیری کردن دادند!
قبل از این که بیام اینجا بنویسم کلی چیز تو ذهنم بود که بگم اما وقتی شروع کردم اکثرشون رو با این که یادمه اما ننوشتم. بگذریم...
یکی دوتا خاطره ی کوچولو :
چـــــــــــــــــــه قدر این عکی با حال جدی جدی رفتی سربازیا آخــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی
چه قدر شما خوشتیپی با یونیفرم
akset bahale vali khepel shodi yekam deforme shodi :d
kholase bet khosh migzare vali oon noghte az tehran abohavaye badi dare